عیدانه
عید آمد و بوستان جوان شد
خورشید دوباره مهربان شد
گل رقص کنان سوار بر باد
بر سفره باغ میهمان شد
باد آمد و بیـشه لاله‌گـون شد
سیمای سپیده سیمگون شد
آلاله و باغ و باغبان مست
تا ساغر ابر باژگون شد
سوگند بر این بهار پیروز
جز رنج نداشت جهل دیروز
ای کاش به کودکان خرد را
عیدانه دهیم روز نوروز
در خواب گذشت بس بهاران
در خاک شدند بس هَزاران
تاریخ در انتظار پوسید
بیدار نشد ز خواب انسان
افسوس در این بهار، یاران
در ماتم خویش سوگوارند
در سایه لطف شیخ و شحنه
در حسرت عکسی از بهارند
کشتند درین دیار لبخند
آزاد نشد دوپای از بند
این خاک ولی نگیرد آرام
بر تربت پاک توس سوگند
کامران تندر